Δημοφιλείς αναρτήσεις

Κυριακή 26 Δεκεμβρίου 2010

Ο τελευταίος τροχός της αμάξης

Σίγουρα αναρωτιέστε γιατί δεν γράφω για τα Χριστούγεννα. Καταρχήν να σας πω ότι δεν υπάρχει λόγος, το θέμα το έχουν εξαντλήσει πολλοί άλλοι (ένας πολύ καλός και προσωπικός μου φίλος εδώ) και δεν υπάρχει νόημα. Άλλωστε τι να κάνετε ακόμα μια γνώμη για τα Χριστούγεννα που είναι:
Α. Μια γιορτή καθαρά εμπορική
Β. Μια μεγάλη γιορτή της Χριστιανοσύνης
Γ. Μια εβδομάδα πριν την Πρωτοχρονιά
Δ. Δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι άλλο αλλά από την άλλη δε σκόπευα να γράψω για τα Χριστούγεννα εξαρχής.

Αυτό το κείμενο το γράφω τώρα, μόνο και μόνο γιατί μου έκανε εντύπωση μια διαπίστωση που έκανα σε ένα μαγαζί που είχαμε πάει χτες το βράδυ με την παρέα μου για τα Χριστούγεννα.
Το μαγαζί ήταν club, με πόρτα, μπαρμαν, dj, ανήλικα που το παίζουν μούρη, τα πάντα όλα. Εμείς έχουμε πάει γιατί πολύ απλά δε ψηνόμασταν να πάμε κάπου πιο μακριά και δεν είχαμε πάει για πολύ καιρό οπότε λέμε wth άντε να δούμε πως έγινε.

Το μαγαζί όταν φτάσαμε ψιλοάδειο, αλλά σιγά σιγά γέμιζε, είχαμε πάει και νωρίς. Το θετικό είναι ότι βρήκαμε ένα τραπέζι να ακουμπήσουμε και είχαμε και 2 καρέκλες στο τραπέζι και άλλες 2 στο bar. Θα μου πείτε γιατί το αναφέρω; Για κάποιον σαν εμένα που μου αρέσει να παρατηρώ τριγύρω μου, μια καρέκλα είναι πολύ σημαντική. Γιατί μπορώ να κάθομαι και να κοιτάω δήθεν βαριεστημένα, ενώ στην πραγματικότητα κοιτάω με περισσότερο ενδιαφέρον από ότι ένας μυστικός αστυνομικός της Β. Κορέας τον τερματοφύλακα που έφαγε 7 γκολ από τους Βραζιλιάνους (και αυτοί οι άνθρωποι δεν τον λυπήθηκαν, στα κάτεργα είναι τώρα ο κακόμοιρος).

Βέβαια για να είμαι ειλικρινής, δεν είχα πολλά πράγματα να παρατηρήσω, αφού το μαγαζί είχε κυρίως αντροπαρέες, στις οποίες έχω ντοκτορά, ενώ ελάχιστος κόσμος είχε ενδιαφέρον. Εδώ για την ιστορία πρέπει να πω ότι αργότερα στη νύχτα (μη ρωτάτε ώρα, πολλά θέλετε) έσκασαν μύτη 2 άτομα με μαλλί Κουρκούλης, οι οποίοι πρέπει να θεωρούνταν μεγάλη μούρη στο μαγαζί. Ναι πάντα βρίσκω ενδιαφέρον πως μπορεί 2 άτομα υπερδιπλάσιας ηλικίας από εμένα να νομίζουν ότι είναι cool το να πηγαίνεις σε ένα μαγαζί που συχνάζουν σχολιαρόπαιδα και να κάνεις "ζημιά". Whatever αυτό είναι δουλειά του Froyd όχι δική μου.

Λοιπόν και πάμε τώρα στη παρατήρησή μου. Πρόσεξα, λοιπόν, ότι σε κάθε παρέα με γυναίκες υπάρχει πάντα το εξής φαινόμενο. Υπάρχουν ένα δύο άτομα του ανδρικού πληθυσμού της παρέας (τα A-males) που μιλάνε-χαβαλεδιάζουν-χορεύουν με όλες, ακόμα δύο που κάνουν αυτό που εύστοχα οι Αμερικανοί αποκαλούν socializing (άσχετο, αλλά αν ήταν τόσο εύστοχοι και στους πολέμους τους θα είχε γλυτώσει πολύς κόσμος, αλλά τι να κάνουμε τώρα) και ΠΑΝΤΑ υπάρχει ένα ακόμα άτομο, συνήθως άντρας χωρίς όμως να είναι και απαραίτητο, το οποίο κάθεται μόνο του σε μια γωνία και μιζεριάζει.

Για την ακρίβεια είναι ένα άτομο που αν και όλοι συμπαθούν, πραγματικά αν τους ρωτήσεις θα σου πουν ότι είναι "το καλύτερο παιδί" λες και έχουν όλοι στο μυαλό τους το Single του Πλούταρχου, κανένας δεν έχει πρόβλημα μαζί του, αλλά σε κάτι τέτοιες στιγμές είναι σαν αόρατος. Θα πάει κάποιος/α να χορέψει μαζί του για 1-2 τραγούδια, θα του κάνουν μια πλάκα για να γελάσει, θα προσπαθήσει και ο/η ίδιος/α να βγει από την μιζέρια του, αλλά τελικά θα είναι στημένος κάπου και απλά θα κοιτάει τους άλλους να διασκεδάζουν.

Ενδεχομένως βέβαια ο άνθρωπος αυτός να περνάει πολύ καλά εκεί που είναι, αλλά το θέμα παραμένει ότι υπάρχει μια παρέα που έχει ένα μέλος της στην άκρη, κάτι σαν φυσική επιλογή. Και αυτός είναι ο τελευταίος τροχός της αμάξης. Και αν αναρωτιέστε γιατί έκατσα και έγραψα όλο αυτό το κατεβατό για αυτή την μικρή παρατήρηση, θα σας το εξηγήσω απλά. Γιατί έκανα μια ακόμα μικρή παρατήρηση. Στην παρέα μου ο τελευταίος τροχός της αμάξης.... είμαι εγώ....

ΥΓ 1: Χρόνια σας πολλά και με το καλό να σας μπεί.... ο χρόνος αλλά και ότι άλλο θέλετε δε κρίνω εγώ...

ΥΓ 2: Από περιέργεια, θυμάται κανείς ότι γιορτάζουμε τη Γέννηση Ενός που σε μερικούς μήνες θα θρηνούμε και ευλογούμε Τον θάνατο;

ΥΓ 3: Κρίση λέμε, αλλά μεταξύ μας όπου πήγα τα μαγαζιά ήταν σαν το τάνγκα μιας χοντρής.... τίνγκα...

ΥΓ 4: Και για να επεκτείνω το 3, δεν μπορούσα να βρω τραπέζι για 6 άτομα σε καμία ταβέρνα-μεζεδοπωλείο-κουτούκι-κάτι με live μουσική ρε παιδί μου, ψάχνοντας σε 4 περιοχές εκτός της περιοχής μου. Δεν έχετε λεφτά κατά τα άλλα....

ΥΓ 5: Είμαι ο Dreiko και μόλις σας ευχήθηκα... καλά όχι μόλις στο ΥΓ 1.